Tijdens de kennissessie ‘Nét even slimmer’ in het mediamuseum Beeld & Geluid in Hilversum kwamen verschillende woningcorporaties en experts uit de markt samen om kennis te delen over de verduurzaming van Nederland.

Remco de Boer, auteur van Droomland, nam de zaal mee op een reis door het verleden, het heden en de toekomst van de energietransitie. Hij deelde belangrijke lessen over hoe Nederland hier gekomen is, waar we nu staan, en vooral: wat nodig is om onze duurzaamheidsdoelen te halen.

Het begin van klimaatbewustzijn

Volgens Remco zijn de eerste stappen richting modern klimaatbeleid gezet in de jaren zeventig, een tijd waarin milieuproblemen zoals zure regen en luchtvervuiling prominente aandacht kregen. Toch was de echte doorbraak in 1997, met het klimaatverdrag van Kyoto, dat de basis legde voor internationale afspraken over CO₂-reductie. Hierna volgde het verdrag van Parijs (2015), dat bredere en ambitieuzere doelen vastlegde.

Voor Nederland begon de transitie klein, met projecten zoals het eerste windpark op zee bij Egmond aan Zee. Destijds was er veel weerstand — van de omgeving, de vissers, en zelfs politieke partijen — tegen wat toen als dure en inefficiënte technologie werd beschouwd. Vandaag de dag zijn windparken cruciaal voor onze energievoorziening.

Doelen halen, maar met een hoge prijs

Remco benadrukte een opmerkelijke paradox: ondanks het halen van belangrijke klimaatdoelen zoals 14% hernieuwbare energie in 2020 en een succesvolle CO₂-reductie, wordt Nederland vaak gezien als het “slechtste jongetje van de klas.” Dit imago komt deels door kritische organisaties en de media, maar ook door wisselend beleid en gebrek aan langetermijnvisie.

“We hebben onze doelen gehaald, vaak met de hakken over de sloot,” stelde Remco, “maar tegen een hoge prijs. Dat komt doordat we veel opties uitsluiten, zoals biomassa en kernenergie, en vertragende discussies voeren over technologieën die we nodig hebben.”

De impact van polarisatie

Een ander belangrijk thema was polarisatie binnen de maatschappij en de politiek. Klimaatbeleid heeft vaak geleid tot verhitte debatten, waarbij politici van zowel links als rechts verdeeldheid creëren in plaats van samen te werken. Deze verdeeldheid voedt het wantrouwen bij burgers en belemmert voortgang.

Remco wees ook op de consequenties van korte-termijn denken: “We waren zo gefocust op het halen van percentages en uitstootreductie dat we essentiële onderdelen, zoals de capaciteit van het elektriciteitsnet, vergaten. Dit zien we nu terug in overvolle netten en vertragingen in projecten.”

Hoe nu verder? Samen!

De kern van de boodschap? Nederland heeft al veel bereikt, maar er is meer nodig om onze groene toekomst veilig te stellen. Bedrijven zoals Sunergetic spelen een cruciale rol door woningcorporaties en gemeenten te ondersteunen met totaaloplossingen voor zonne-energie.

We hebben een langjarig stabiel beleid vanuit de overheid nodig, zodat we daadwerkelijk kunnen bouwen aan een duurzame toekomst. Dit in tegenstelling tot het halsoverkop maken van beslissingen om de door Brussel gestelde doelstellingen te halen. We halen ze wel, maar tegen welke prijs?

Remco benadrukt: “De energietransitie gaat niet alleen over klimaat. Het gaat over schonere lucht, innovatieve technologieën en een toekomst waarin we niet afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. Dat is waar we naartoe werken.” Met deze inhoudelijke boodschap werd de zaal aangespoord om samen te werken, elkaar te informeren en vooral vast te houden aan de grotere missie.

Sunergetic blijft zich inzetten om duurzame energieoplossingen toegankelijk te maken voor iedereen. De kennissessie was een inspirerende reminder dat, hoewel de weg naar een duurzame toekomst uitdagend is, samenwerking en doorzettingsvermogen het verschil maken.